ارتش کلمبیا تصاویر بی‌سابقه‌ای از غرق شدن کشتی گالئون افسانه‌ای سن خوزه را به اشتراک گذاشته است که به مدت سه قرن در زیر آب پنهان شده بود و گمان می‌رود که ثروتی به ارزش معادل میلیاردها دلار امروزی را حمل می‌کرده است.
ارتش در بیانیه ای اعلام کرد دریاپیماهای کنترل از راه دور را در چهار ماموریت رصدی در عمق تقریبا 950 متری سواحل کارائیب کلمبیا، فرستاد. این مأموریت‌ها که توسط نیروی دریایی و زیر نظر وزارت فرهنگ انجام شد، کشتی را دست نخورده از هرگونه دستکاری انسانی یافت.
گلوله توپ‌هایی که با گِل پوشانده شده‌اند در کنار ظروف چینی، سفال، بطری های شیشه‌ای و همچنین قطعات طلا قابل مشاهده هستند. قسمتی از کمان به وضوح پوشیده از جلبک و صدف و همچنین بقایای قاب بدنه دیده می‌شود. مقامات گفتند که دو کشتی غرق شده دیگر را نیز در طول ماموریت رصدی خود کشف کرده‌اند: یک گالن دوران استعمار و یک اسکله از دوره پس از استعمار.
رئیس جمهور ایوان دوکه گفت: به لطف تجهیزات فنی و زحمات نیروی دریایی کلمبیا، ما موفق شدیم تصاویری با دقتی ثبت کنیم که قبلاً دیده نشده بود. او گفت که لاشه کشتی “دست نخورده نگه داشته شده و با هدف بازیابی در آینده محافظت شده است.”
با این حال، کلمبیا در آینده با چالشی از سوی اسپانیا و یک گروه بومی در بولیوی روبرو شد که تعیین کنند چه کسی این جایزه را حفظ می کند.
گالیون سن خوزه زمانی که توسط نیروی دریایی بریتانیا در نزدیکی کارتاخنا در سال 1708 غرق شد متعلق به تاج اسپانیا بود. تنها تعداد انگشت شماری از خدمه 600 نفری آن جان سالم به در بردند. این کشتی از دنیای جدید، قاره آمریکا، به دربار فیلیپ پنجم پادشاه اسپانیا برمی گشت. در آن زمان مملو از گنجینه هایی بود که با نرخ فعلی میلیاردها دلار ارزش داشت. قبل از کشف آن در سال 2015، مدت ها مورد توجه شکارچیان گنج بود.
کارشناسان معتقدند که حداقل 200 تن طلا، نقره و زمرد دارد.
کلمبیا لاشه‌های کشف شده در آب‌های سرزمینی خود را بخشی از میراث فرهنگی خود می‌داند، به این معنی که محتویات آن قابل فروش نیستند.
اسپانیا اصرار دارد که این گنج متعلق به آنهاست زیرا این کشتی در یک کشتی اسپانیایی بوده است، در حالی که ملت بولیوی می گوید که باید گنجینه‌ها را برای خود بردارند زیرا اسپانیایی‌ها مردم جامعه را مجبور به استخراج فلزات گرانبهای آن کردند.
هنگامی که لاشه کشتی کشف شد، رئیس جمهور کلمبیا، خوان مانوئل سانتوس، آن را به عنوان “گرانبهاترین گنجی که تا به حال در تاریخ جهان پیدا شده است” تحسین کرد. او پیشنهاد کرده بود که ماموریت بازیابی را با درآمد حاصل از فروش بخشی از یافته تامین کند، اما دوک این کار را متوقف کرد تا اطمینان حاصل شود که کل لاشه در کلمبیا باقی می‌ماند.
مقامات کلمبیایی قصد خود را برای ایجاد موزه ای از کشتی های غرق شده را به عنوان “مایه افتخار کلمبیا، کارائیب و جهان” اعلام کرده‌اند.
بازیابی لاشه به دلیل عمق آن یک چالش فنی و علمی است. مقامات 13 مکان دیگر را در سواحل کارتاخنا شناسایی کرده اند که می‌خواهند در جستجوی سایر کشتی های غرق شده کاوش کنند.
