تخــــــــــت طــــــــاووس
تخت‌طاووس که یکی از یادگارهای پرآوازه دوران سلطنت فتحعلی‌شاه است، در آغاز تخت‌خورشید نام داشت. این تخت یکی از تخت‌های جواهر‌نشان سلطنتی ایران است که به فرمان فتحعلی‌شاه و به مباشرت «حاجی محمدحسین‌خان صدر اصفهانی (نظام‌الدوله)» صدر‌اعظم او، در سال 1216 هجری قمری توسط جواهرسازان اصفهانی ساخته شد. تخت‌طاووس محل جلوس فتحعلی‌شاه بود.
محمدحسین صدر اصفهانی، در شب عروسی فتحعلی‌شاه با طاووس‌خانم، تخت مرصعی با نام تخت خورشید را که با جواهرات خزانه قاجار ساخته شده بود به شاه تقدیم می‌کند که از آن پس به نام همسر فتحعلی‌شاه، تخت‌طاووس معروف می‌شود. طاووس خانم بعد از ازدواج با فتحعلی‌شاه به تاج‌الدوله ملقب شد. وی همسر محبوب فتحعلی‌شاه بود.
جواهرات به‌کار‌رفته روی تخت‌طاووس بسیار متعدد و قابل توجه‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان به الماس، یاقوت کبود و زمرد اشاره کرد. ناصرالدین‌شاه که علاقه ویژه‌ای به جواهرات و نفایس سلطنتی داشت، در زمان خود دستور به تعمیر و بازسازی تخت داد و پس از انجام تعمیرات، تغییراتی جزئی نیز بر تخت اعمال شد که از‌آ‌ن‌جمله اضافه‌شدن مصرع‌هایی با مضمون تعمیر تخت به فرمان ناصرالدین‌شاه است. این اشعار روی کتیبه‌ای از زر در اطراف تخت، به خط نستعلیق و با مینای لاجوردی نگاشته شده است.
تخت‌طاووس هم‌اکنون در خزانه موزه جواهرات ملی ایران در موزه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران نگهداری می‌شود.
