در اولین بازی های المپیک در سال 776 قبل از میلاد، شرکت کنندگان مدال دریافت نمی‌کردند. در عوض، ورزشکاران برتر با تاج های گل ساخته شده از برگ زیتون تاج گذاری می شدند. این سنت تا زمانی که امپراتور روم تئودوسیوس اول (یا شاید پسرش) المپیک را در حدود سال 400 پس از میلاد لغو کرد، ادامه داشت. احیای المپیک به اواخر قرن نوزدهم باز می گردد و اولین بازی های مدرن در سال 1896 برگزار شد. اعطای مدال ها نیز در همین زمان شکل گرفت، اگرچه ریشه آن در اساطیر یونان باستان نهفته است.
طلا، نقره و برنز نقش مهمی در دوران های انسان ایفا می کنند که خط زمانی اساسی اساطیر یونان را تشکیل می دهند. دوران طلایی به زمانی اشاره دارد که مردان در میان خدایان در صلح و هماهنگی زندگی می کردند. دوران نقره ای با بی تقوایی و ضعف انسانی مشخص می شود و در این دوران جوانی 100 سال به طول انجامید. دوران برنز دوره ای از جنگ و خشونت را نشان می دهد.
پس از این دوران، عصر قهرمانی (زمانی که قهرمانان جنگ تروا زندگی می کردند) و عصر آهن (دوران مدرن) قرار دارند.
هزیود، شاعر یونانی، در شعر تعلیمی معروف خود «آثار و روزها» که در حدود 700 سال قبل از میلاد سروده شده است، هر پنج عصر اشاره می‌کند است. با این حال، اثر دگردیسی از اووید، که در حدود 8 پس از میلاد نوشته شده است، عصر قهرمانی را حذف کرده است.
طلا از دیرباز به دلیل کمیاب بودن و رنگ درخشانش به عنوان یک فلز گرانبها شناخته می شد. آریستوفان، نمایشنامه نویس کمیک، در نمایشنامه «پلوتوس» خود که در سال 408 قبل از میلاد نوشته شد، به شوخی پیشنهاد می کند که اگر زئوس اینقدر فقیر نبود، برندگان المپیک به عنوان جایزه طلا دریافت می کردند. شاید این متن طنز یا موارد مشابه، الهام بخش پدران بازی های المپیک مدرن باشد تا طلا را به ورزشکاران برتر اهدا کنند، اگرچه اجرای این جایزه ارزنده بلافاصله اتفاق نیفتاد.
المپیک مدرن
در اولین بازی‌های المپیک مدرن، که در سال 1896 در آتن برگزار شد، برندگان مدال‌های نقره و شاخه‌های زیتون دریافت کردند (بودجه کافی برای ضرب طلا وجود نداشت) و نفرات دوم مدال‌های برنز دریافت کردند. دومین بازی مدرن در سال 1900 در پاریس برگزار شد و برندگان در واقع به جای مدال طلا، نقاشی ها و آثار هنری ارزشمندی دریافت کردند. چهار سال بعد در سنت لوئیس به ورزشکاران مقام اول، دوم و سوم مدال های طلا، نقره و برنز اهدا شد.
سنت اهدای مدال های طلای جامد به قهرمانان عمر کوتاهی داشت و پس از المپیک 1912 استکهلم پایان یافت. مدال های طلای امروز اکثرا نقره و طلایی با شش گرم طلا هستند.
تاریخچه کلمه مدال
در قرن هجدهم، اصطلاح مدال به طور گسترده ای برای اشاره به جایزه به رسمیت شناخته می شد، اگرچه در آن زمان مدال ها فقط با فعالیت های ورزشی مرتبط نبودند. با این که بازی های المپیک اولین رویدادی نبود که دارای مدال های طلا، نقره و برنز بود، این مسابقات ورزشی در سراسر جهان مطمئناً مشهورترین رویدادی است که تا به امروز این جوایز را اهدا می کند.
